Park Kulturowy Stary Radom

Park Kulturowy Stary Radom to wyjątkowy obszar chroniony, który powstał w 2011 roku jako forma szczególnej troski o dziedzictwo historyczne i przyrodnicze Radomia. W 2017 roku wprowadzono plan jego ochrony, oparty na ustawie o ochronie zabytków, obejmujący nie tylko zachowane elementy architektury, ale również przestrzenie zielone i wartości niematerialne związane z historią miasta. To pierwsze tego typu założenie w Radomiu, które łączy ochronę krajobrazu kulturowego z żywą pamięcią o najstarszych etapach rozwoju osadnictwa nad rzeką Mleczną.

Park obejmuje fragment doliny Mlecznej, w tym grodzisko „Piotrówka” – najstarsze znane miejsce osadnictwa na terenie Radomia – oraz położony w pobliżu Plac Stare Miasto z zabytkową zabudową i dominującym w panoramie miasta Kościołem pw. Św. Wacława. To właśnie te elementy tworzą centralną część parku kulturowego – obszar o największym znaczeniu historycznym, gdzie przeszłość miasta jest nadal widoczna w układzie ulic, budynkach i przestrzeni publicznej.

Północną granicę parku otwiera Stary Ogród – zabytkowy park miejski o XIX-wiecznym rodowodzie, będący jednocześnie zielonym wprowadzeniem do dalszej, bardziej historycznej części założenia. Natomiast południową część Parku Kulturowego Stary Radom stanowią bulwary nad Mleczną, które rozciągają się aż do ul. Maratońskiej – to tu tradycja łączy się z nowoczesnością poprzez inwestycje w infrastrukturę rekreacyjną i ekologiczną, taką jak pomosty, ścieżki i strefy edukacyjne.

Celem utworzenia Parku Kulturowego było nie tylko zachowanie architektury i krajobrazu, ale także ochrona niematerialnych wartości kulturowych, takich jak tradycje lokalne, historyczne nazwy, dawne funkcje przestrzeni czy relacje mieszkańców z miejscem. Park Kulturowy Stary Radom to żywe muzeum miejskiego dziedzictwa – przestrzeń, która opowiada o początkach miasta, jego przemianach i współczesnym podejściu do ochrony tożsamości miejsca.