Kościół św. Zygmunta

Kościół farny pw. św. Zygmunta w Szydłowcu to jedna z najcenniejszych budowli sakralnych południowego Mazowsza, wybudowana z miejscowego piaskowca pod koniec XV wieku. Inicjatorem budowy był Jakub Szydłowiecki, a dzieło to ukończył przed 1525 rokiem jego brat Mikołaj Szydłowiecki, który również sfinansował większość wyposażenia świątyni.

Kościół ma układ orientowany i składa się z trzyprzęsłowego prezbiterium oraz prostokątnej, znacznie szerszej i wyższej nawy głównej. Jego monumentalna forma oraz wysokiej klasy detale architektoniczne świadczą o ambicjach fundatorów oraz o rozkwicie sztuki kamieniarskiej w regionie. We wnętrzu można podziwiać liczne przykłady rzeźby i snycerki, zgodnie z lokalnym przysłowiem: „W szydłowieckiej farze są złote ołtarze…”, co do dziś oddaje bogactwo artystyczne tego miejsca.

Na przykościelnym cmentarzu znajduje się zabytkowa XVI-wieczna dzwonnica. W murze cmentarnym, pomiędzy epitafiami, wmurowano unikatowy detal – kamienną głowę meduzy z XVII wieku, będącą świadectwem dawnych tradycji rzeźbiarskich i symbolicznego bogactwa ikonograficznego.

Kościół św. Zygmunta to nie tylko miejsce kultu religijnego, lecz także perła architektury i sztuki, głęboko wpisana w historię i tożsamość Szydłowca.