Kościół Parafialny pw. Św Barbary w Pionkach

Budowę kościoła parafialnego pw. św. Barbary w Pionkach rozpoczęto w 1928 roku, kiedy to biskup Paweł Kubicki poświęcił kamień węgielny pod nową świątynię. Projektantem kościoła był znany architekt i konserwator zabytków Stefan Szyller, który zaprojektował świątynię w stylu neobarokowym, nadając jej monumentalny i reprezentacyjny charakter.

Kościół jest trójnawowy, a jego wschodnią nawę wieńczy kaplica poświęcona opiece Matki Bożej. Wnętrze świątyni kryje wiele cennych elementów wyposażenia, w tym główny ołtarz zaprojektowany przez Antoniego Chmielewskiego, oraz trzy boczne ołtarze poświęcone: Najświętszemu Sercu Jezusowemu, Przemienieniu Pańskiemu i Matce Boskiej Częstochowskiej – ten ostatni zawiera kopię obrazu Matki Boskiej Jasnogórskiej, będącą istotnym elementem kultu maryjnego.

W dekoracji wnętrza uwagę przyciągają malowidła sklepienne przedstawiające czterech ewangelistów, a także stacje Drogi Krzyżowej rozmieszczone na filarach podtrzymujących konstrukcję kościoła. Wśród zabytkowego wyposażenia wyróżnia się również marmurowa ambona, świadcząca o dbałości o detale artystyczne.

Kościół posiadał pierwotnie trzy dzwony, nazwane: Jan, Stanisław i Zygmunt, ku czci dyrektorów Państwowej Wytwórni Prochu – zakładu, który odegrał kluczową rolę w rozwoju Pionek. Niestety, dzwony te zostały zniszczone przez hitlerowców podczas II wojny światowej.

W dniu 7 października 1951 roku, biskup Jan Lorek poświęcił nowe stacje Drogi Krzyżowej, wykonane przez rzeźbiarza Janika z Radomia. Konsekracji kościoła dokonał natomiast biskup Piotr Gołębiowski dokładnie sześć lat później – 7 października 1957 roku.

Kościół pw. św. Barbary w Pionkach to nie tylko miejsce modlitwy, ale także świadectwo historii miasta i jego związków z przemysłem, sztuką i duchowym rozwojem lokalnej społeczności. Dziś jest jednym z najważniejszych punktów orientacyjnych i kulturowych regionu.