Ulica Rwańska

Od momentu lokacji Nowego Radomia przez Kazimierza Wielkiego aż do XIX wieku ulica kończyła się Bramą Lubelską – jedną z trzech głównych bram miejskich. Jej nazwa, zachowana od czasów staropolskich, może wywodzić się od słowa „rwa” – oznaczającego rów lub wykop, co może wskazywać na jej pierwotny przebieg przez teren dawnego cmentarza.

Przez wieki Rwańska była ulicą o charakterze handlowo-rzemieślniczym, zamieszkaną głównie przez społeczność żydowską. Pierwotna drewniana zabudowa nie przetrwała do dziś, jednak XIX-wieczny plan regulacyjny miasta pozostawił tu wiele klasycystycznych kamienic z czasów Królestwa Polskiego. Najcenniejszym obiektem przy ulicy jest gotycki kościół św. Jana Chrzciciela z XIV wieku, ufundowany przez Kazimierza Wielkiego. W pobliżu kościoła znajduje się rokokowa figura św. Jana Nepomucena, a zachodni kraniec ulicy zamyka Pomnik Czynu Legionów – wzniesiony w 1930 roku, zniszczony przez okupanta w 1940, a odbudowany w 1998. Dziś ulica Rwańska stanowi ważny element spacerowy i historyczny Radomia, łącząc przestrzeń współczesnego miasta z jego królewską przeszłością.