Stanowiska cennej zieleni Parku Kulturowego

Stanowiska cennej zieleni w Parku Kulturowym Stary Radom stanowią wyjątkowy, pod względem przyrodniczym, obszar znajdujący się pomiędzy ul. Maratońską od południa a ul. Okulickiego od północy. To rozległe tereny otwarte obejmujące mozaikę trzcinowisk, łąk, szuwarów, zarośli i lasów łęgowych, które towarzyszą naturalnemu biegowi rzeki Mlecznej. Obszar ten jest jednym z najważniejszych fragmentów zieleni w południowej części Parku Kulturowego i pełni istotną rolę zarówno ekologiczną, jak i krajobrazową.

Najbardziej charakterystycznymi elementami tych siedlisk są rozlewiska z zaroślami wierzby kruchej – tzw. łozowiska, które tworzą gęste, podmokłe zakątki sprzyjające rozwojowi bioróżnorodności. Obok nich występują krzewiaste i drzewiaste formy bzu czarnego, a także zagajniki topolowo-wierzbowe, które stanowią ważne schronienie i miejsce lęgowe dla licznych gatunków ptaków. Wśród nich spotkać można m.in. słowika szarego, kapturkę, drozdy (śpiewaka, kosa, kwiczoła), wilgę czy dzięcioły zielonego i dużego, które licznie gniazdują w tym naturalnym środowisku.

Ten obszar to również siedlisko dla rzadkich i zagrożonych gatunków bezkręgowców, w tym zgniotka cynobrowego – chrząszcza z rodziny zgniotkowatych, wpisanego na czerwoną listę zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. Obecność tego gatunku jest świadectwem wysokiej jakości siedlisk i potwierdzeniem wartości przyrodniczej tego fragmentu parku kulturowego.

Stanowiska te, choć położone w granicach miasta, tworzą oazę dzikiej przyrody, ważną dla utrzymania klimatycznej równowagi, retencji wodnej oraz różnorodności biologicznej. W połączeniu z walorami kulturowymi Parku Kulturowego Stary Radom, zielone enklawy wzdłuż rzeki Mlecznej ukazują, jak istotna jest synergia pomiędzy ochroną przyrody a dziedzictwem historycznym. To przestrzeń nie tylko cicha i pełna życia, ale także unikalna w miejskim krajobrazie Radomia.