Park im. Tadeusza Kościuszki
Park im. Tadeusza Kościuszki
Park im. Tadeusza Kościuszki, dawniej znany jako „Ogród Anuczina” czy „Nowy Ogród”, to najbardziej reprezentacyjny park miejski w Radomiu, założony w latach 1866–1867 z inicjatywy gubernatora Dymitrija Anuczina. Zlokalizowany w śródmieściu, stanowi zieloną enklawę w otoczeniu zwartej zabudowy, a jego główna aleja – obecnie nosząca imię bp. Jana Chrapka – prowadzi od katedry do Urzędu Miejskiego. Park zaprojektowano w stylu angielskim, z krętymi alejkami i bogatym drzewostanem, którego najcenniejsze okazy – w tym słynny „Dąb Zagłoby” – objęte są zbiorczym pomnikiem przyrody.
Na terenie parku znajdują się liczne elementy architektury i małej architektury, m.in.: muszla koncertowa (zrekonstruowana w 2015 r.), altana z 1912 r., romantyczna rekonstrukcja ruin baszty, żeliwny krzyż z 1890 r., a także pomniki Jana Kochanowskiego i Fryderyka Chopina. W przeszłości park posiadał ogrodzenie, stróża oraz bramy wejściowe, a w XX wieku służył mieszkańcom jako przestrzeń rekreacyjna, miejsce wydarzeń kulturalnych i spacerów. W latach 2008–2010 park przeszedł kompleksową rewitalizację, przywracającą mu dawny blask.
Park Kościuszki odgrywa ważną rolę przyrodniczą, historyczną i społeczną – jego urok i dzieje znalazły także odzwierciedlenie w twórczości wielu pisarzy związanych z Radomiem, takich jak Władysław Zambrzycki, Marcin Kępa czy Roman Loth.
