Figura św. Jana Nepomucena

Figura św. Jana Nepomucena w Radomiu została ufundowana w 1752 roku przez Adama Stanisława Grabowskiego, ówczesnego biskupa warmińskiego, jako wyraz religijnej pobożności i potrzeby ochrony przed powodziami. Autorem rzeźby był Pierre Coudray, nadworny rzeźbiarz króla Augusta III Sasa, co nadaje dziełu rangę nie tylko religijną, ale i artystyczną.

Rzeźba wykonana została w stylu rokokowym i ma wysokość 170 cm. Ustawiona jest na wysokim postumencie z uskokami i płycinami, którego front zdobi kartusz herbowy z krzyżem maltańskim – znakiem przynależności fundatora do Zakonu Maltańskiego. Na cokole umieszczono również łacińską inskrypcję z nazwiskiem fundatora, a sama figura przedstawia świętego w typowej dla niego pozie – z palcem przy ustach, symbolizującym milczenie i wierność tajemnicy spowiedzi.

Pierwszą restaurację pomnika przeprowadzono w 1819 roku, co upamiętniono poetyckim napisem:

Pobożna przeszłość wzniosła
Srogi czas obalił
Aż znów radomianin
Ten posąg ocalił

Figura św. Jana Nepomucena to jeden z najstarszych zachowanych pomników sakralnych w Radomiu, który przez wieki towarzyszył mieszkańcom jako opiekun przepraw i orędownik w czasie powodzi. Dziś stanowi nie tylko obiekt kultu religijnego, ale i cenny zabytek sztuki rzeźbiarskiej, głęboko wpisany w kulturowy krajobraz miasta.